Υποδηματική αποφασιστικότητα
Η απλούστερη μορφή μετακίνησης στο βουνό δεν απαιτεί από μας τίποτα περισσότερο απ’ το να βάλουμε το ένα πόδι μπροστά από τ’ άλλο. Για να βρούμε, στον αντίποδα, το παπούτσι που θα βάλουμε στο πόδι μας, μπαίνουμε σε πολυσύνθετα μονοπάτια του νου. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως το τέλειο ορειβατικό υπόδυμα, εν αντιθέσει με το γοβάκι της σταχτοπούτας, δεν υπάρχει. Κάθε πέλμα μοναδικό, κάθε μέρα και κάθε μας βήμα δεν είναι ποτέ τα ίδια. Το αγαπημένο μας μποτάκι μπορεί να μην έχει τις διθυραμβικές κριτικές που φανταζόμασταν ή η σόλα που εκθειάζει μια φίλη για το κράτημά της, να συμπεριφέρεται στο δικό μας πόδι σαν πέδιλο του σκι. Η υποδηματική επιλογή, γίνεται με γνώμονα τις συνθήκες που θα συναντήσουμε και αφού δέσουμε τα κορδόνια, το δένουμε κόμπο πως πήραμε την σωστή απόφαση, αυτό είναι το χαμένο μας γοβάκι και απολαμβάνουμε τον ορεινό μας χορό. Για να διευκολύνουμε την επιλογή, ας αποδομήσουμε τα χαρακτηριστικά ενός παπουτσιού που προορίζεται για μονοπάτια.

Εφαρμογή. Τα βουνίσια χαμόγελα προϋποθέτουν χαρούμενα πατούσια. Για να διαλέξουμε το παπούτσι που ταιριάζει στο πόδι μας, σημαντικό είναι να κατανοήσουμε τις μορφολογικές του ιδιαιτερότητες. Πόσο φαρδύ είναι το πέλμα μας, πόσο ψηλή η καμάρα μας? Οι απαντήσεις που θα προκύψουν μέσω παρατήρησης και πολυάριθμων δοκιμών, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την άνεση της ορειβατικής μας εμπειρίας. Αξίζει να σημειώσουμε πως η μορφή του ποδιού μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μιας και θα πρηστούν από το πολύωρο περπάτημα στα μονοπάτια, καλό είναι να δοκιμάζουμε καινούρια μοντέλα το απόγευμα, που θα έχουμε σχετικά κουρασμένα κάτω άκρα, έχοντας μαζί τις κάλτσες και τους πάτους που θα χρησιμοποιήσουμε στις εξορμήσεις μας. Για βεβαιότητα, φοράμε και δεξί και αριστερό και περπατάμε στο κατάστημα, ανεβοκατεβαίνοντας τυχόν σκάλες.

Πρόσφυση. Για να γλυτώσουμε τα γλιστρήματα, προσέχουμε η σόλα του παπουτσιού, ως η επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με το έδαφος, να έχει την απαιτούμενη τριβή για να μείνουμε στα πόδια μας. Η ποιότητα, το σχέδιο και η εταιρεία κατασκευής του λαστιχένιου πέλματος καθορίζουν πόσο καλά “βεντουζάρει” το παπούτσι στα μονοπάτια.

Στιβαρότητα. Έτερη ιδιαιτερότητα της βουνίσιας σόλας που μας προφυλάσσει από ανωμαλίες του εδάφους είναι η ακαμψία της. Όσο βαρύτερο φορτίο κουβαλάμε, όσο συχνότερα φοράμε
κραμπόν και πατάμε εν γένει χιόνι, τόσο σκληρότερο παπούτσι επιλέγουμε. Μειονέκτημα μιας άκαμπτης σόλας είναι πως περιορίζει την ελευθερία του πέλματος να προσαρμόζεται στο τερέν
που κινούμαστε.

Αντικραδασμικότητα. Ανεβαίνοντας από την σόλα στην μεσόσολα, για να ανεβούμε στην κορφή προστατευμένοι από τα κρουστικά φορτία του βαδίσματος, εμπιστευόμαστε την
τεχνολογία και τους μαλακούς αφρούς της. Το σύνηθες απορροφητικό υλικό που συναντάμε είναι το EVA, υψηλής ελαστικότητας και αντοχής σε βάθος χρόνου.

Διαπνοή. Από το υλικό που χρησιμοποιείται στο επάνω τμήμα του παπουτσιού, κρίνεται η δυνατότητα του ποδιού να “αναπνέει” εντός του. Συνθετικά διάτρητα υφάσματα συμπεριφέρονται καλύτερα από το δέρμα στις ζεστές συνθήκες του τόπου μας, αφού επιτρέπουν στην υγρασία να αποδράσει. Για τα χειμωνιάτικα κρύα του υψομέτρου, προσέχουμε το παπούτσι να διαθέτει θερμομονωτική και αδιάβροχη μεμβράνη. Η αγορά σταδιακά κατευθύνεται προς ελαφρύτερα υλικά, υπολογίζοντας να εξασφαλίσουμε την ιδανική θερμοκρασία πατούσας με μια ζεστή κάλτσα. Προσέχουμε ως εκ τούτου, το χειμερινό μας υπόδημα να είναι μισό νούμερο μεγαλύτερο.

Αντοχή. Θεμιτό είναι, το ζευγάρι που θα αγοράσουμε να είναι ανθεκτικό. Για να συμβαδίζει με τις αντοχές μας, προτιμούμε να επενδύσουμε σε ποιοτική κατασκευή και προσέχουμε να το κρατάμε σε καθαρή κατάσταση.

Βάρος. Βαρύνουσας σημασίας κριτήριο επιλογής ορειβατικού εξοπλισμού είναι η ένδειξή του στην ζυγαριά. Εφόσον η δύναμη που καλούμαστε να υπερνικήσουμε για να ανεβούμε στο βουνό είναι η βαρύτητα, φροντίζουμε το παπούτσι που θα διαλέξουμε να ζυγίζει όσο γίνεται λιγότερo. Έχουμε κατά νου ωστόσο πως μικρό βάρος επιτυγχάνεται συνήθως από τον κατασκευαστή θυσιάζοντας υποστήριξη και αντοχή.

Για την τελική μας απόφαση, δεν αρκεί να κατανοήσουμε μόνο τις ιδιαιτερότητες του παπουτσιού, αλλά και τις δικές μας ανάγκες στα μονοπάτια. Το βάρος που θα βαστάμε, το τερέν που θα συναντήσουμε, οι μετεωρολογικές προβλέψεις και οι υποκειμενικές υποδηματικές μας προτιμήσεις, πρεπει να ληφθούν υπόψη, για να βρει το χαμένο γοβάκι τον δρόμο για την παπουτσοθήκη μας.

Words by Agelos Fragoulis